Singlehanded 2023
Zeehond Dat het zwaar weer zou kunnen worden was bekend, en ik was al een paar weken niet zo fris, dus ik had de boot de maandag al aangebracht vanuit Makkum. Zodoende zou ik niet helemaal afgepeigerd aan de start verschijnen. En inderdaad zeilde ik zaterdag, even voor half een, redelijk chill het startgebied in, lijstje met seinvlaggen lag al klaar, dus de koker kon meteen open en geen grote verrassingen daarin. Dus plan A kon gewoon doorgaan: eerst de zuid. Ik had een rifje staan en dat was precies goed - achterlangs de dijk tot aan de sluis dan. Daar ging meteen het tweede rif erin, want straks langs de poepende man zouden we de volle mep voor onze kiezen krijgen, niet alleen qua wind, maar ook qua golven. En dat was ook zo. Alle goede voornemens ten spijt, om vooraf te ankeren en rustig te beginnen, goed te plannen, etc. etc. – je laat je toch weer opfokken. Daar achter die sluis is het ook niet bepaald een zen-tuin of zo, die je uitnodigt eens lekker een potje te gaan meditere
